Ο καθένας έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει και να αναπτύξει επικοινωνιακές δεξιότητες. Εκτός από την απόκτηση βασικών θεωρητικών γνώσεων, είναι απαραίτητο να εφαρμοστούν στην πράξη όλα όσα έχετε μάθει. Οι δεξιότητες επικοινωνίας είναι αποτέλεσμα εκπαίδευσης και εμπειρίας. Το να στέκεσαι μπροστά στον καθρέφτη και να επαναλαμβάνεις την ομιλία ξανά και ξανά βοηθά όχι μόνο στην απομνημόνευση του περιεχομένου αλλά και στην απόκτηση αυτοπεποίθησης και ασφάλειας.

Ωστόσο, είναι η εμπειρία αυτή που διδάσκει. Μέσω της εμπειρίας θα μάθουμε τι είναι καλύτερο να κάνουμε ή να μην κάνουμε σε μια ζωντανή παρέμβαση. Η βελτίωση των δεξιοτήτων των ομιλητών είναι θέμα κινήτρου, προετοιμασίας και πρωτίστως πρακτικής.

Α) ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΕΝΑΡΙΑ

Υπάρχουν διαφορετικές συνθήκες και περιβάλλοντα στα οποία ένα άτομο πρέπει να παρουσιάσει μια ομιλία. Το να λαμβάνουμε υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε κατάστασης είναι απαραίτητο για την επίτευξη του στόχου μας ο οποίος είναι η αποτελεσματική επικοινωνία.

Μια ομιλία μπορεί να αναπτυχθεί σε διαφορετικές φυσικές συνθήκες:

• Μία αίθουσα: Αν και παραδοσιακά είναι ένας τόπος όπου έχουν αναπτυχθεί τυπικές παρουσιάσεις (ο ομιλητής έχει σχεδόν εξ ολοκλήρου το λόγο), αυτή τη στιγμή είναι ένα πιο ευέλικτο περιβάλλον στο οποίο παρουσιάζονται όλα τα είδη ομιλιών με μεγαλύτερη αλληλεπίδραση μεταξύ του ομιλητή και του κοινού. Επίσης η κατανομή της τάξης συνήθως παίζει σηματικό ρόλο. Πολλές από τις παρουσιάσεις που γίνονται στις αίθουσες επιδιώκουν μεγαλύτερη αλληλεπίδραση μεταξύ των ατόμων που συμμετέχουν στην παρουσίαση, οπότε όλοι τοποθετούνται σε σχήμα U ή ημικυκλίου. Ο εισηγητής καταλαμβάνει τον ανοιχτό χώρο. Αυτή η κατανομή ευνοεί ένα πιο χαλαρό και αξιόπιστο κλίμα, καθώς τόσο η σωματική όσο και η ψυχολογική απόσταση μειώνονται σημαντικά. Σε αυτήν την περίπτωση, το μικρόφωνο δεν είναι απαραίτητο.

Σε άλλες περιπτώσεις, η παρουσίαση μπορεί να πραγματοποιηθεί γύρω από ένα στρογγυλό ή οβάλ τραπέζι στο οποίο ο ομιλητής καταλαμβάνει τη μία πλευρά. Αυτή η διάταξη συνιστάται κυρίως για επαγγελματικές συναντήσεις.

• Αίθουσα διαλέξεων. Είναι ένα σκηνικό σαν θέατρο και η διάταξή του είναι τυπική. Καθώς είναι πιο ευρύχωρο, επιτρέπει μεγάλη χωρητικότητα και οι αποστάσεις μεταξύ ομιλητή και κοινού είναι μεγαλύτερες. Επομένως, απαιτείται μικρόφωνο. Στην αρχή, αυτός ο χώρος μπορεί να φανεί «επιβλητικός», αλλά μόνο στην αρχή, μόλις ξεκινήσει η ομιλία, θα λειτουργήσει σαν ένας χώρος αποφυγής εμποδίων και απροσδόκητων εντάσεων.
• Αμφιθέατρο. Ονομάζεται επίσης φόρουμ. Η φυσική διάταξη είναι πολύ παρόμοια με εκείνη της αίθουσας διαλέξεων, εκτός από το ότι το κοινό είναι διατεταγμένο με τη μορφή ημικυκλίου. Εν ολίγοις, η κατανομή είναι ίδια με αυτή των ρωμαϊκών αμφιθεάτρων.

Β) ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΤΥΠΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ

Υπάρχουν διάφοροι τύποι παρεμβάσεων ή ομιλιών. Κάθε παρέμβαση έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και απαιτεί διαφορετική γλώσσα και τεχνική.

Μια αρχική ταξινόμηση μας βοηθά να κάνουμε διάκριση μεταξύ τυπικών και μη τυπικών παρουσιάσεων. Κάθε παρουσίαση μπορεί να έχει το τυπικό και το μη τυπικό (μικτό) μέρος της. Έτσι, η τυπική παρουσίαση έχει ένα δομημένο και ελεγχόμενο σενάριο κατά τη διάρκεια της. Γενικά, στοχεύει σε ένα ευρύτερο κοινό και ο βαθμός συμμετοχής είναι μικρότερος από ό,τι σε μη τυπικές παρουσιάσεις. Από την πλευρά της, η μη τυπική παρουσίαση πραγματοποιείται συνήθως από ειδικούς ομιλητές, έχει μεγαλύτερη συμμετοχή και ανατροφοδότηση.

Ανάλογα με τη μορφή που χρησιμοποιείται, ξεχωρίζουν οι ακόλουθες παρουσιάσεις:

• Συνέδριο: ένας ομιλητής κάνει μια τυπική παρουσίαση μιας σειράς περιεχομένου.
• Κοινωνική συγκέντρωση: αρκετά άτομα μιλούν αυθόρμητα για ένα θέμα (συνήθως τρέχον).
• Συζήτηση-collokquium: ένας ομιλητής παρουσιάζει μια σειρά περιεχομένων και γενικά στο τέλος της παρουσίασης, το κοινό συμμετέχει.
• Στρογγυλό τραπέζι: αρκετοί ομιλητές παρουσιάζουν τα επιχειρήματα και τις ιδέες τους και κάνουν διάλογο μεταξύ τους. Πρόκειται για μια πολύ δυναμική και πολυπληθΉς παρέμβαση, διότι πολλές απόψεις για το ίδιο θέμα παρουσιάζονται με χαλαρό τρόπο. https://www.youtube.com/watch?v=c6C7sm8LcPU Σε αυτό το βίντεο θα δείτε την ανάπτυξη ενός “δημιουργικού” στρογγυλού τραπεζιού.
• Δημόσια Συζήτηση: δύο ή περισσότεροι ομιλητές συζητούν ένα θέμα. Όλα τα μέρη παρουσιάζουν τις απόψεις τους αναζητώντας συναίνεση στις θέσεις τους.

https://www.youtube.com/watch?v=tb0FQXBguZs&t=28s. Δες αυτο το βιντεο. Ο Ομπάμα είναι καλός ομιλητής και ξέρει πώς να συζητά. Σε αυτήν την περίπτωση, ποιο είναι το αντίθετο στο επιχείρημα του Ομπάμα;

Ανάλογα με τον στόχο της παρέμβασης, ο ομιλητής θα χρησιμοποιήσει διάφορες τεχνικές για να εξηγήσει (επιδιώκει να διδάξει), να πείσει (επιδιώκει μια αλλαγή στη στάση και τη συμπεριφορά του κοινού), να διασκεδάσει (επιδιώκει να αποσπάσει την προσοχή) ή να γιορτάσει (επιδιώκει να εορτασμό ή την ευχαρίστηση).

Γ) ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΔΙΑΛΕΞΕΩΝ

Η δυνατότητα ομιλίας ή παρουσίασης σε ένα μεγάλη αίθουσα διαλέξεων είναι μια μεγάλη ευκαιρία. Ποια είναι η διαφορά με τα υπόλοιπα σενάρια; Το κοινό είναι μεγαλύτερο, και προφανώς, εάν υπάρχει μεγαλύτερο κοινό, ο φυσικός χώρος είναι επίσης πιο εκτεταμένος.

Όλα αυτά έχουν επιπτώσεις σε πτυχές όπως:

• Ομιλητής: Μιλώντας μπροστά από ένα μεγάλο ακροατήριο μπορεί να αυξήσει το βαθμό νευρικότητας του ομιλητή. Κατά την προετοιμασία της παρουσίασης, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι ο παραλήπτης είναι είναι μεγάλο κοινό αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι περισσότεροι άνθρωποι μας ακούνε και είναι μια ευκαιρία να προσεγγίσουμε περισσότερα άτομα. Μόλις αναλάβετε την πρόκληση να μιλήσετε ενώπιον ακροατηρίου όσο πιο καλά προετοιμάσετε μια καλή ομιλία και εξασκηθείτε σε αυτή με πειθαρχία, τόσο περισσότεροι άνθρωποι θα γνωρίσουν την τεχνογνωσία μας.
• Η αρχή της παρουσίασης: Στις πρώτες στιγμές που πραγματοποιείται η επαφή σε μια αίθουσα διαλέξεων, οι πρώτες προτάσεις μπορούν να βοηθήσουν στη δημιουργία μιας πιο χαλαρής ατμόσφαιρας που μειώνει τον βαθμό έντασης εκ μέρους του ομιλητή. Η διατήρηση της οπτικής επαφής με το κοινό είναι σημαντική.
• Οι διαθέσιμοι πόροι για την καλή εκτέλεση της παρουσίασης. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο χώρος και η δομή του κτηρίου είναι διαφορετικός, ο ομιλητής χρειάζεται ένα μικρόφωνο για να ακουστεί. Επιπλέον, τα υπόλοιπα οπτικοακουστικά μέσα γίνονται πολύ σημαντικά. Πριν από την παρέμβαση είναι απαραίτητο να ελέγξετε εάν ο τεχνικός και οπτικοακουστικός εξοπλισμός λειτουργεί σωστά.
• Πριν από την τελική παρουσίαση, ο ομιλητής πρέπει να ασκηθεί πάνω στη σκηνή της αίθουσας. Πρέπει να είναι άνετο και να κινείται ελεύθερα στο χώρο. Αυτό θα δημιουργήσει αυτοπεποίθηση και ασφάλεια για να εστιάσει στο μήνυμα και στο κοινό.

Δ) ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

Σε οποιαδήποτε τέτοια κατάσταση η λέξη κλειδί είναι ΗΡΕΜΙΑ. Τα νεύρα δεν είναι ποτέ καλός σύντροφος. Η εστίαση στον στόχο μας είναι μια καλή στρατηγική για να αποφύγουμε να βρεθούμε συναισθηματικά εκτός ελέγχου. Ό, τι κι αν συμβαίνει, πώς θέλω να τελειώσει αυτή η παρουσίαση;

Η εστίαση στον στόχο μας βοηθά να αποσπάσουμε τον εαυτό μας και να δώσουμε μεγαλύτερη σημασία στα εμπόδια από οτι θα έπρεπε.

Μια άλλη λέξη-κλειδί για ευαίσθητες στιγμές είναι το ΧΙΟΥΜΟΡ. Η αίσθηση του χιούμορ βοηθά να αφαιρέσετε την ένταση της στιγμής, να χαλαρώσετε ή να χαλαρώσει το ακροατήριο. Φυσικά, είναι σημαντικό να μάθουμε πώς να αναγνωρίζουμε τις στιγμές που επιτρέπουν το χιούμορ, ώστε αυτό να μην αναστατώνει ή να κάνει την κατάσταση ακόμα πιο ευαίσθητη.

Αντιμέτωποι με περίπλοκες καταστάσεις που δημιουργούνται σε αλληλεπίδραση με το κοινό, συνιστάται να ενεργείτε ως εξής:

• Εάν ένα άτομο κάνει μια διόρθωση και έχει δίκιο, πρέπει ειλικρινά να ζητήσουμε συγνώμη και να ζητήσουμε τη συμφωνία του ακροατή. Όλα αυτά σε ξεκάθαρη και περιεκτική γλώσσα. «Έχετε δίκιο, η μορφή που σας έδωσα είναι λανθασμένη. Ζητώ συγνώμη, έχω μπερδέψει τα δεδομένα».
• Εάν το άτομο δεν έχει δίκιο στο επιχείρημά του, θα απαντήσουμε με αποφασιστικό τρόπο, περιγράφοντας και υποστηρίζοντας χωρίς προσωπικές αξιολογήσεις και εκφράζοντας την κατανόηση μας προς τον άλλο, «Κατανοώ ότι η στρατηγική που προτείνω μπορεί να φαίνεται παράλογη, αλλά υπάρχουν χιλιάδες έρευνες των οποίων τα αποτελέσματα εγγυώνται την αποτελεσματικότητα αυτών των δράσεων στον επιχειρηματικό τομέα. Έχω στη διάθεσή σας τους συνδέσμους και τα έγγραφα που αποδεικνύουν το επιχείρημά μου».

Σε αυτόν τον σύνδεσμο μπορείτε να βρείτε 15 τυπικά σφάλματα ή δύσκολες καταστάσεις για έναν ομιλητή. Ο στόχος είναι να αποφευχθεί η δημιουργία πολλών από αυτές τις καταστάσεις, αλλά αν συμβούν, η καλύτερη εναλλακτική λύση είναι να μάθετε από αυτές https://highspark.co/15-bad-speeches-avoid-in-presentations/

Θ) ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ. ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.

Μια παρουσίαση μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας διαφορετικές μεθόδους ή επιλογές:

• Μια ομιλία μπορεί να δοθεί με βάση την απομνημόνευση ενός κειμένου. Είναι μια εναλλακτική λύση που, εάν χρησιμοποιείται ως η μόνη επιλογή, δημιουργεί πολλούς περιορισμούς. Το πλεονέκτημα είναι ότι επιτρέπει την επεξεργασία ακριβούς περιεχομένου. Η έλλειψη φυσικότητας, η αδυναμία προσαρμογής στο κοινό ή η εμφάνιση σφαλμάτων μνήμης είναι μερικά από τα μειονεκτήματα αυτής της εναλλακτικής. Σε κάθε περίπτωση, τι αξία φέρνει ένας ομιλητής που επαναλαμβάνει ένα κείμενο σαν παπαγάλος; Δε νομίζετε;
• Μια άλλη εναλλακτική λύση παρόμοια με την προηγούμενη βασίζεται στην απλή ανάγνωση ενός κειμένου. Αν και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι απαραίτητο να διαβάσετε το περιεχόμενο των τεχνικών αναφορών, παρουσιάσεων κ.λπ. Είναι σημαντικό να έχετε κατά νου ότι πρόκειται για έναν πολύ άκαμπτο τρόπο που δεν δημιουργεί αξιοπιστία ή σύνδεση με το κοινό..
• Ο «αυτοσχεδιασμός» στη δημιουργία μιας παρουσίασης βασίζεται σε ένα προηγουμένως δομημένο περίγραμμα ή σενάριο που θα αναπτυχθεί αυθόρμητα. Θα ήταν κάτι σαν το “αλατοπίπερο” σε μια καλή παρουσίαση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όσο περισσότερο προετοιμάζουμε μια παρουσίαση, τόσο καλύτερους αυτοσχεδιασμούς θα κάνουμε. Περίεργο, σωστά;
• Ο συνολικός αυτοσχεδιασμός πραγματοποιείται χωρίς κάποια προηγούμενη προετοιμασία. Καλύτερα να μην επιλέξετε κάτι τέτοιο εκτός αν είστε έμπειροι ομιλητές. Το ποσοστό αξιοπιστίας και απόδοσης είναι πραγματικά χαμηλό. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, είναι μια εναλλακτική λύση που χρησιμοποιείται ελάχιστα.

Έχοντας πει όλα τα παραπάνω, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι ένας καλός ομιλητής πρέπει να ξέρει πώς να αυτοσχεδιάζει. Μπορείτε να επιλέξετε τη μία ή την άλλη μέθοδο παρουσίασης, αλλά σε γενικές γραμμές υπάρχει ανάγκη και περιθώριο για αυτοσχεδιασμό. Γιατί;

• Επειδή μπορεί να συμβεί οποιοδήποτε απροσδόκητο γεγονός. τεχνικές βλάβες, καθυστερήσεις κ.λπ.
• Επειδή ένας ομιλητής δεν θα δημιουργήσει καμία αξιοπιστία εάν αυτός ή αυτή δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αποφασιστικά οποιαδήποτε πρόκληση ή πρόβλημα που μπορεί να προκύψει μπροστά σε το κοινό.
• Επειδή ο αυτοσχεδιασμός δημιουργεί αξία για το περιεχόμενο, για τις απαντήσεις που δίδονται, για την ίδια την παρουσίαση.