ΜΑΘΗΜΑ 4
Ενότητα 2: ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΥΨΗΛΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ
Υποενότητα 1: Κατασκευή της ομιλίας
Αυτό το μάθημα είναι ένας από τους βασικούς πόρους επικοινωνίας της παρουσίασης. Πριν ξεκινήσετε την κατασκευή της, είναι σημαντικό να υπογραμμίσετε τη σημασία του καθορισμού των απαντήσεων σε αυτά τα τρία ερωτήματα:
- Ποιος είναι ο σκοπός
- Για ποιον
- Ποια είναι τα αποτελέσματα και οι αντιδράσεις που αναζητώνται
Αυτό το απόσπασμα από τον Τσόρτσιλ δείχνει πολύ καλά πώς μπορείτε να προσεγγίσετε την προετοιμασία μιας ομιλίας:
“Αν θέλετε να μιλήσω για δύο λεπτά, θα χρειαστούν τρεις εβδομάδες προετοιμασίας, θα χρειαστεί μια εβδομάδα για να προετοιμαστώ. Αν θέλετε να μιλήσω για μια ώρα, είμαι έτοιμος τώρα” Winston Churchill.
A) Δομή μιας ομιλίας
Η δομή του λόγου είναι ο σκελετός στον οποίο στηρίζεται η παρουσίαση. Τα επιλεγμένα περιεχόμενα αντικατοπτρίζονται σε αυτά τα τρία στάδια έκθεσης.
- Εισαγωγή / Αρχή «Πείτε τι πρόκειται να πούμε». Στο αρχικό της μέρος, η ομιλία πρέπει να περιέχει τη βασική ιδέα ή ιδέες που θα αναπτυχθούν αργότερα. Αυτό το αρχικό μέρος είναι όταν πραγματοποιείται ο χαιρετισμός, η παρουσίαση και η προώθηση της κύριας ιδέας. Επιπλέον, μπορεί να καθοριστεί η διάρκεια της παρουσίασης και η τεκμηρίωση ή οι πηγές που χρησιμοποιούνται. Η εισαγωγική φάση είναι το κλειδί για να τραβήξει την προσοχή του κοινού, να προωθήσει την αξιοπιστία και να προκαλέσει ενδιαφέρον. Αυτό το βίντεο ( https://www.youtube.com/watch?v=aUbuIRfm5F4 ) παρουσιάζει μερικές βασικές ιδέες για την προετοιμασία της εισαγωγής μιας ομιλίας.
- Σώμα / Ανάπτυξη. Το κεντρικό μέρος της ομιλίας θα αναπτύξει την κύρια ιδέα. Μόλις γίνει η εισαγωγή της ομιλίας, είναι καιρός να προχωρήσουμε στη φάση ανάπτυξης περιεχομένου. Σε αυτό το στάδιο είναι όπου παρέχονται ουσιαστικά επιχειρήματα που οδηγούν στο αποτέλεσμα της παρουσίασης
- Συμπέρασμα / Τέλος ή αποτέλεσμα “Πες όσα ειπώθηκαν.” Στο αποτέλεσμα ή στο τέλος της ομιλίας, συνιστάται να επαναλαμβάνετε συνοπτικά και με σαφήνεια την κύρια ιδέα που υποστηρίζει η ομιλία. Σε αυτήν την τελευταία φάση, εάν είναι απαραίτητο, θα αποσαφηνιστούν οι ενέργειες που πρέπει να αναληφθούν. Στη συνέχεια, είναι η σειρά των παρεμβάσεων, ερωτήσεων και απαντήσεων, ευχαριστιών για την προσοχή και αποχαιρετισμού.
Κάθε ένα από αυτά τα τρία μέρη πρέπει να είναι σωστά συνδεδεμένο με το άλλο. Όλα μαζί σχηματίζουν μια ιστορία. Εάν δεν υπάρχει σύνδεση ή συνοχή μεταξύ των μερών, το κοινό θα χάσει το νήμα και θα αποσυνδεθεί.
Η ανάπτυξη της δομής μιας ομιλίας μπορεί να είναι ευκολότερη εάν ακολουθούνται τα παρακάτω βήματα:
- Στόχος: καθορίστε με σαφήνεια τον στόχο.
- Γράψτε την κεντρική ιδέα στην οποία θα περιστρέφεται η ομιλία.
- Επιλέξτε έναν ελκυστικό και κατάλληλο τίτλο.
- Φτιάξτε το περιεχόμενο μέσω μιας δομής.
- Αναπτύξτε το σενάριο του περιεχόμενου.
- Προσθέστε τα δικά σας δεδομένα και εμπειρίες για να δείξετε την παρουσίαση.
B) ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ
Μόλις κατασκευαστεί η ομιλία, μεταβαίνουμε στη φάση κατασκευής των επιχειρημάτων. Τι θα πούμε; Σε πολλές περιπτώσεις, πολλές ιδέες εμφανίζονται στο μυαλό μας με τις οποίες μπορούμε να χτίσουμε την ομιλία μας, αλλά δυσκολευόμαστε να τις εκφράσουμε δημόσια.
Βασικές ιδέες για την κατασκευή επιχειρημάτων:
- Συνιστάται η μετάδοση των ιδεών μέσω σύντομων μηνυμάτων. Γενικά, συνήθως προκαλούν περισσότερο αντίκτυπο. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σύντομα μηνύματα για να μεταφέρουμε τις κύριες ιδέες και να τις αναπτύξουμε αργότερα.
- Η γλώσσα πρέπει να είναι σαφής, σωστή και ακριβής. Η γλώσσα πρέπει να βοηθήσει στην κατανόηση
- Το περιεχόμενο της ομιλίας πρέπει να είναι συνοπτικό και σύντομο. Ο Μπαλτάσαρ Γκράσιν είπε. “Το καλό αν είναι σύντομο δύο φορές καλό”. Το κοινό θα σας ευχαριστήσει.
- Όλα τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται πρέπει να δίνουν μια εικόνα ενότητας. Σαν να ήταν ένας πίνακας, ολόκληρη η παρουσίαση πρέπει να συνθέσει την τέλεια εικόνα. Η βασική δομή του περιεχομένου, της ανάπτυξη και του συμπεράσματος βοηθά.
- Κάθε επιχείρημα πρέπει να έχει μια καλά δομημένη υπόθεση και συμπέρασμα (περιεχόμενο που θα δείτε παρακάτω).
- Τα διάφορα επιχειρήματα που προβλήθηκαν πρέπει να είναι συνεπή μεταξύ τους. Αν το ένα αναιρεί το άλλο ποιος θα μας πιστέψει;
https://press.rebus.community/uwmpublicspeaking/chapter/chapter-12-developing-strong-arguments/
Αυτό το άρθρο παρουσιάζει ένα πιο ανεπτυγμένο περιεχόμενο σχετικά με τις αρχές, τα μέρη και τους στόχους ενός επιχειρήματος
Γ) Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: ΦΑΣΕΙΣ, ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΥΠΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ
Η επιχειρηματολογική διαδικασία αποτελείται κυρίως από τρεις φάσεις:
α) Σχηματίζω άποψη. Σχηματίζεται ένα κριτήριο για τη μεταφορά πληροφοριών και προβληματισμού. Όποιος πρόκειται να κάνει παρέμβαση, πρέπει προηγουμένως να ενημερωθεί για το θέμα, να επιλέξει τις πληροφορίες που φαίνονται πιο σχετικές και να προβληματιστεί σχετικά.
β) Διατηρήστε και υποστηρίξτε τη διαμορφωμένη γνώμη. Σε μια ομιλία ή παρέμβαση, η γνώμη του εισηγητή πρέπει να υποστηρίζεται από λόγους που υποστηρίζουν τη θέση.
γ) Λάβετε υπόψη άλλες απόψεις σχετικά με το ίδιο θέμα. Καθ ‘όλη τη διαδικασία επιχειρηματολογίας, ο ομιλητής πρέπει να εντοπίσει άλλες πιθανές απόψεις και να τις αναλύσει. Μόλις τις αναλύσει, πρέπει να ξέρει πώς να αντικρούσει αυτά που θεωρεί εσφαλμένα και να αποδεχτεί εκείνα τα μέρη άλλων απόψεων που θεωρεί αποδεκτά.
Για να υποστηρίξουμε και να υπερασπιστούμε τα επιχειρήματα, μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο να χρησιμοποιείς εκφράσεις όπως: Δεδομένου ότι, ξεκινώντας από, βλέποντας ότι, αφού, κατά συνέπεια, καταλήξαμε στο συμπέρασμα, ως εκ τούτου, ως αποτέλεσμα, οι περισσότεροι ειδικοί υποστηρίζουν αυτή τη διατριβή. γιατί, καταλαβαίνω το επιχείρημά σας …
Ένα επιχείρημα αποτελείται από προτάσεις ή υποθέσεις και συμπεράσματα.
Η υπόθεση αναφέρεται στους λόγους οι οποίοι αποτελούν το θεμέλιο ή την υποστήριξη του επιχειρήματος. Είναι εκφράσεις που αποτελούν την αφετηρία του επιχειρήματος που επιβεβαιώνει ή αρνείται κάτι. Χάρη σε αυτούς, το κοινό μπορεί λογικά να αποδεχτεί το συμπέρασμα που προτείνουμε. Το συμπέρασμα είναι η πρόταση που παρουσιάζει τις τελικές ιδέες που δημιουργήθηκαν από τις προηγούμενες υποθέσεις.
https://www.youtube.com/watch?v=FSAWrqavYg0 Τι είναι ένα επιχείρημα; Αυτό το βίντεο σας λέει περισσότερα σχετικά με τα συστατικά ενός επιχειρήματος.
Δ) TΥΠΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ
- Αναγωγική επιχειρηματολογία. Χαρακτηρίζεται από στενή σχέση μεταξύ των υποθέσεων και του συμπεράσματος. αν έχουμε αληθινές υποθέσεις, το συμπέρασμα είναι επίσης αλήθεια και αντίστροφα. Είναι μια ασφαλής μέθοδος επιχειρηματολογίας, αλλά δεν παρέχει νέες πληροφορίες. “Όλοι οι άντρες είναι θνητοί. Ο Σωκράτης είναι άντρας, επομένως είναι θνητός”. Η αναγωγική επιχειρηματολογία χρησιμοποιεί μια άμεση τεχνική αφού εκθέτει την κύρια ιδέα στην αρχή. Συνήθως ισχύει για “θετικά” μηνύματα. Στο κοινό θεωρείται ότι αρέσει και δείχνει ενδιαφέρον, είναι ενημερωτικό και εύκολο στην παρακολούθηση.
- Επαγωγική επιχειρηματολογία. Όπως και στην αναγωγική επιχειρηματολογία, αποτελείται και αυτή απο υποθέσεις και συμπεράσματα, αλλά η μεταξύ τους σχέση είναι διαφορετική. Στον επαγωγικό συλλογισμό τα συμπεράσματα υποστηρίζονται εν μέρει από τις υποθέσεις. Ακόμα ακόμα και εάν οι υποθέσεις δεν είναι αληθινές, το συμπέρασμα μπορεί και να είναι. Αντίθετα, ακόμα και εάν το συμπέρασμα δεν είναι αλήθεια, οι υποθέσεις μπορεί να είναι.
- Απαγωγική επιχειρηματολογία. Αυτή η επιχειρηματολογία είναι η εκ των προτέρων πιο λογική εξήγηση για ένα δεδομένο συμπέρασμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι το επιχείρημα είναι το πιο ακριβές. Παράδειγμα, το έδαφος είναι υγρό και δεν έχει βρέξει. Οι γείτονες πρέπει να ποτίσουν τα φυτά.
- Επιχειρηματολογία κατ ‘αναλογία. Αυτός ο τύπος επιχειρηματολογίας μπορεί να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε θέματα που δεν γνωρίζουμε σε βάθος. Σχεδόν λογικά συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν από αναλογίες ή συγκρίσεις. Παράδειγμα: Στη γειτονιά μου η αγορά ανοίγει στις 7πμ, οπότε καταλαβαίνω ότι στη γειτονιά σας η αγορά ανοίγει παρόμοια ώρα.
Η υποστήριξη του λόγου με λογικά επιχειρήματα, δηλώσεις ή θεωρίες που υποστηρίζουν την παρουσίασή μας, μας βοηθούν να ολοκληρώσουμε το μήνυμα και να τραβήξουμε την προσοχή του πιο λογικού κοινού.
Τέλος, η ενσωμάτωση των δικών σας ή άλλων εμπειριών, συγκεκριμένων δεδομένων ή επεξηγηματικών παραδειγμάτων κάνει την παρουσίαση προσωπική και σύμφωνη με το κοινό που μας συνοδεύει. Τίποτα καλύτερο από το να βάζουμε προσωπικά και πραγματικά παραδείγματα για να συνδεθούμε με εκείνους που εξακολουθούν να αμφισβητούν την αξιοπιστία μας.
Ε) ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΗΓΩΝ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗΣ
Όσο πιο προετοιμασμένη είναι μια παρουσίαση, τόσο πιο φυσική θα φαίνεται. Περιέργως, θα φαίνεται αυτοσχέδια. Οι άνθρωποι που είναι ειδικοί σε κάποιο θέμα ή δραστηριότητα έχουν την ικανότητα να κάνουν το περίπλοκο εύκολο ή τουλάχιστον να φαίνεται οτι είναι εύκολο.
Πριν από την κατασκευή οποιουδήποτε λόγου, είναι σημαντικό να επιλέξετε και να δομήσετε το περιεχόμενο του λόγου.
Ποιες είναι οι πηγές που προσφέρουν πληροφορίες για την οικοδόμηση ενός λόγου; Ακολουθούν ορισμένοι από τους πόρους που μπορούν να σας βοηθήσουν να προετοιμάσετε το περιεχόμενο:
- Ανάγνωση βιβλίων, εφημερίδων, εξειδικευμένων άρθρων, διαδίκτυο.
- Σύνδεση με εκπαιδευτικούς, ειδικούς ή επαγγελματίες στον τομέα.
- Το πλησιέστερο περιβάλλον σας. οικογένεια, φίλοι, συνεργάτες κ.λπ.
- Ο εαυτός σας μέσα από τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τις σκέψεις σας.
Δε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κάθε είδους πληροφορία. Σήμερα έχουμε πολλές πληροφορίες για οποιοδήποτε θέμα. Το πλεονέκτημα βρίσκεται στην επιλογή του περιεχομένου που θα δημιουργείσει πραγματικά αξία για το κοινό μας.
Σε αυτόν τον σύνδεσμο θα βρείτε ορισμένες οδηγίες που πρέπει να ακολουθούνται όταν επιλέγουμε τις πληροφορίες για να τις ενσωματώσουν στην ομιλία. https://courses.lumenlearning.com/ivytech-comm101-master/chapter/using-examples/
Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πληροφορίες ενδέχεται να καταστούν παρωχημένες, αυτά τα κριτήρια μπορούν να σας βοηθήσουν να φιλτράρετε και να επιλέξετε τις πληροφορίες.
- Επιλέξτε ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ και ΣΧΕΤΙΚΕΣ πληροφορίες (αυτές που δίνουν μια σαφή και άμεση απάντηση στις ανάγκες του κοινού).
- Επιλέξτε πηγές που φαίνονται αξιόπιστες και ειλικρινείς.
- Ψάξτε για ακρίβεια στα παρεχόμενα δεδομένα.
- Επιλέξτε τις πιο πρόσφατες πληροφορίες. Θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε παλαιότερο περιεχόμενο αλλά φροντίστε να καταλήγει στην αναφορά του πιο πρόσφατου.