“Πρώτα, προσπαθήστε να καταλάβετε τον άλλο και μετά προσπαθήστε να σας καταλάβουν οι άλλοι.” Stephen Covey

Κάθε παρουσίαση ή ομιλία έχει έναν στόχο. Αυτός ο στόχος θα επιτευχθεί μόνο εάν ληφθούν υπόψη οι προσδοκίες του κοινού. Τι περιμένει το κοινό; Γιατί να πάτε στην παρουσίαση;

Για να απαντήσετε σε αυτές τις ερωτήσεις, είναι απαραίτητο να ενδιαφέρεστε για το κοινό και τα χαρακτηριστικά του. Η γνώση του αριθμού των παρευρισκομένων εκ των προτέρων μας βοηθά να δώσουμε διάσταση στην εκδήλωση. Επιπλέον, συνιστάται η συλλογή όσο το δυνατόν περισσότερων πληροφοριών σχετικά με το προφίλ του κοινού. Συγκεκριμένα, μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο να γνωρίζετε το φύλο, την ηλικία, τον τόπο κατοικίας, το πολιτιστικό επίπεδο και το επάγγελμα ή τη δραστηριότητα. Με όλες αυτές τις πληροφορίες μαθαίνουμε το κοινό μας λίγο περισσότερο. Επιπλέον, γνωρίζουμε προσωπικά χαρακτηριστικά όπως τις ανάγκες, τα κίνητρα, τους στόχους και τις συμπεριφορές τους και προσαρμόζουμε την ομιλία μας ακόμη περισσότερο στις προσδοκίες του κοινού.

Ο χάρτης ενσυναίσθησης περιλαμβάνει μια σειρά ερωτήσεων που κάθε ομιλητής πρέπει να κάνει στον εαυτό του για να κάνει μια πιο εμπεριστατωμένη ανάλυση των προσδοκιών του κοινού.

Ποια προβλήματα μπορεί να έχει το κοινό που σχετίζονται με την παρουσίαση; Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση είναι ένα από τα κλειδιά της παρουσίασης. Ένας κοινός σύνδεσμος μεταξύ του κοινού εντοπίζεται στο θέμα που θα εξεταστεί στην παρουσίαση. Για παράδειγμα, το θέμα ασχολείται με μια συγκεκριμένη δερματική ασθένεια. Υποτίθεται ότι μεγάλο μέρος του κοινού ή άτομα του κοντινού τους περιβάλλοντός πάσχουν από αυτήν την ασθένεια.

Τι πιστεύετε και αισθάνεστε γι ‘αυτά; Τα κοινά προβλήματα μπορούν επίσης να έχουν κοινές σκέψεις και συναισθήματα. Εάν όλοι γνωρίζουμε αυτήν την ασθένεια, είναι πιθανό όλοι να αισθανθούμε αδυναμία, για παράδειγμα, τη φαγούρα που νιώθουμε. Αυτό θα δημιουργήσει σκέψεις όπως “Δεν αντέχω πια, νιώθω σαν να τρίβω με γυαλόχαρτο”. Ο ομιλητής πρέπει να εντοπίσει κοινά συναισθήματα και σκέψεις για να τα μοιραστεί και να δημιουργήσει ενσυναίσθηση και προσοχή. Πώς είναι ο κόσμος σου; Αν και κάθε άτομο ζει στον ιδιαίτερο κόσμο του, είναι πολύ πιθανό ότι το ακροατήριο που έχει κάτι κοινό, μοιράζεται κοινές αντιλήψεις. Συνεχίζοντας με το προηγούμενο παράδειγμα, είναι πιθανό όλα τα άτομα που πάσχουν από την ίδια ασθένεια να έχουν την ίδια ρουτίνα, τρόπο ύπνου, σωματική δραστηριότητα κ.λπ. Επιπλέον, είναι επίσης πιθανό ο κόσμος τους να έχει τους ίδιους περιορισμούς που δημιουργούνται από ασθένειες.

Τι ανάγκες έχουν; Λίγο ή πολύ, το κοινό επίσης μοιράζεται τις ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα υπονοεί την αξία που πρέπει να προσφέρει ο εισηγητής. Η γνώση του τρόπου προσδιορισμού των αναγκών και, στο μέτρο του δυνατού, η παροχή λύσεων ή εναλλακτικών πρέπει να αποτελεί αντικείμενο της παρουσίασης. Σε πολλές περιπτώσεις οι ανάγκες δεν πρέπει απαραίτητα να είναι σωματικές αλλά και συναισθηματικές. μοιραστείτε, αναλογιστείτε, μάθετε κ.λπ.