Ακολουθώντας τα στυλ ηγεσίας που χαρακτηρίζονταν από την προσωπικότητα των ηγετών, η συναλλακτική ηγεσία είναι γνωστό ότι χαρακτηρίζεται από τη λεγόμενη συναλλαγή μεταξύ του ηγέτη και του οπαδού, αντί για έναν προσωπικό δεσμό.

Έχει ειπωθεί ότι αυτό το στυλ ηγεσίας χρησιμοποιείται κυρίως από τους διευθυντές καθώς επικεντρώνεται σε αυτό που σκέφτονται οι ηγέτες και όχι στους οπαδούς. Επιπλέον, ο έλεγχος, η επίβλεψη, η οργάνωση, η ομαδική απόδοση και ο βραχυπρόθεσμος προγραμματισμός είναι επίσης χαρακτηριστικά που επικεντρώνεται αυτό το στυλ ηγεσίας. Οι ηγέτες που εφαρμόζουν αυτό το είδος στυλ ηγεσίας επικεντρώνονται σε ορισμένα καθήκοντα και χρησιμοποιούν ανταμοιβές και «τιμωρίες» προκειμένου να παρακινήσουν τους οπαδούς τους. Δεν καταβάλλουν προσπάθειες για να ενισχύσουν τη δημιουργικότητα των οπαδών τους και τη δημιουργία νέων ιδεών. Αυτός ο τύπος ηγεσίας μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα, ενώ τα οργανωτικά ζητήματα είναι απλά και σαφώς καθορισμένα και το κόστος πρέπει να μειωθεί, αλλά η παραγωγικότητα να βελτιωθεί.

Ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα αυτού του στυλ ηγεσίας είναι ότι δημιουργεί σαφώς καθορισμένους ρόλους.

Στην υποενότητα 4 έχουμε ήδη μιλήσει για μετασχηματιστικό στυλ ηγεσίας, το οποίο αφορά έναν ηγέτη που μπορεί να δείξει την κατεύθυνση προς την ομάδα του με τη συμπεριφορά του. Οι συναλλακτικοί ηγέτες παρακινούν τις ομάδες τους μέσω οικονομικών ανταμοιβών.

Παρακάτω, μπορείτε να βρείτε μερικές διαφορές που χαρακτηρίζουν και τα δύο στυλ ηγεσίας:

Συναλλακτική Ηγεσία	Μετασχηματιστική Ηγεσία
Η ηγεσία ανταποκρίνεται	Η ηγεσία είναι προληπτική
Λειτουργεί εντός της οργανωτικής κουλτούρας	Εργάζεται για να αλλάξει την οργανωτική κουλτούρα εφαρμόζοντας νέες ιδέες
Οι συναλλάκτικοι ηγέτες κάνουν τους υπαλλήλους να επιτύχουν τους οργανωτικούς στόχους μέσω ανταμοιβών και τιμωρίας	Οι μετασχηματιστικοί ηγέτες παρακινούν και ενδυναμώνουν τους υπαλλήλους για την επίτευξη των στόχων της εταιρείας προσελκύοντας υψηλότερα ιδανικά και ηθικές αξίες
Παρακινεί τους οπαδούς προσελκύοντας το δικό τους συμφέρον	Παρακινεί τους οπαδούς ενθαρρύνοντάς τους να ξεπεράσουν τα δικά τους ενδιαφέροντα προς όφελος εκείνων της ομάδας

Ένα τέλειο παράδειγμα όπου χρησιμοποιείται η συναλλακτική ηγεσία είναι οι αθλητικές ομάδες. Οι παίκτες πρέπει να ακολουθούν τους κανόνες και τις προσδοκίες των ομάδων και ανταμείβονται ή τιμωρούνται ανάλογα με την απόδοσή τους. Η νίκη ενός παιχνιδιού μπορεί να σημαίνει μπόνους, ενώ η απώλεια μπορεί να οδηγήσει σε απόρριψη και λεκτική κριτική. Οι παίκτες μπορούν να έχουν υψηλό κίνητρο με χρήση οικονομικών μέσων για να έχουν καλή απόδοση, ακόμα κι αν αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο.

Παρακολουθήστε το παρακάτω βίντεο και αναλογιστείτε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της συναλλακτικής ηγεσίας.

https://www.youtube.com/watch?v=eQ5vhPowj_0

Αποφασίστε, γιατί αν κάποτε θα ή δεν θα χρησιμοποιούσατε αυτόν τον τύπο ηγεσίας.

Το στυλ συναλλακτικής ηγεσίας βλέπει τη σχέση ηγέτη-οπαδού ως συναλλαγή. Με την αποδοχή μιας θέσης ως μέλους της ομάδας, το άτομο συμφώνησε να υπακούσει στον αρχηγό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό συνεπάγεται τη σχέση εργοδότη-εργαζομένου και η συναλλαγή επικεντρώνεται στον οπαδό ο οποίος θα ολοκληρώνει τις απαιτούμενες εργασίες σε αντάλλαγμα για χρηματική αποζημίωση.

Οι άνθρωποι γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν και τι θα λάβουν σε αντάλλαγμα για την ολοκλήρωση αυτών των εργασιών. Επιτρέπει επίσης στους ηγέτες να προσφέρουν επίβλεψη και καθοδήγηση εάν χρειάζεται. Τα μέλη της ομάδας μπορεί επίσης να έχουν κίνητρο να αποδίδουν καλά για να λαμβάνουν ανταμοιβές. Ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα είναι ότι το στιλ τείνει να καταστέλλει τη δημιουργικότητα και την αυθόρμητη σκέψη.