Όπως έχουμε δει στην προηγούμενη ενότητα, η ανάπτυξη ηγεσίας μπορεί στην πραγματικότητα να θεωρηθεί ως δράση αυτοανάπτυξης. Ως εκ τούτου, μπορεί επίσης να ειπωθεί, ότι υπάρχουν τόσο πολλές προσεγγίσεις στην ηγεσία όσοι και οι ηγέτες, από το πλαίσιο των στύλ ηγεσίας του Λούιν της δεκαετίας του 1930 έως τις πιο πρόσφατες ιδέες σχετικά με την ηγετική μεταμόρφωση. Μέσα στις ακόλουθες υποενότητες πρόκειται να τα αντιμετωπίσουμε ξεχωριστά, προκειμένου να σας δώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες, ώστε να μπορείτε να επιλέξετε το πιο κατάλληλο και αποτελεσματικό στυλ για τον εαυτό σας. Η ηγεσία είναι στην πραγματικότητα το πώς θα συνδιαλαγείτε, πώς θα σας αντιληφθούν οι άνθρωποι στην ομάδα σας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί χρησιμοποιώντας το καταλληλότερο στυλ ηγεσίας για τον εαυτό σας και τον στόχο για τον οποίο εργάζεστε με την ομάδα σας.

Ο Kurt Lewin ξεκίνησε τα πειράματα το 1939 και επικεντρώθηκε στον εντοπισμό τριών στυλ ηγεσίας, που σχετίζονται με τη λήψη αποφάσεων και τα οποία είναι: 1. Αυταρχικό, 2. Δημοκρατικο και 3. Laissez-Faire.

Πρώτα, παρακολουθήστε το βίντεο από τον εκπαιδευτή επικοινωνίας, Alex Lyon, για να ακούσετε εν συντομία τα 3 στυλ ηγεσίας που εντόπισε ο Lewin.

https://www.youtube.com/watch?v=1AZMiq6Mg-k

1. Σύμφωνα με τον Lewin, οι αυταρχικοί ηγέτες λαμβάνουν αποφάσεις χωρίς να συμβουλεύονται τις ομάδες τους. Δείχνουν μια αυταρχική στάση, που σημαίνει ότι δεν γίνονται διαβουλεύσεις εντός των ομάδων. Στο πείραμα του Lewin, το μεγαλύτερο επίπεδο δυσαρέσκειας προκλήθηκε λόγω αυτής της έλλειψης συζήτησης.
2. Ενώ εφαρμόζεται το δημοκρατικό στυλ, σε αντίθεση με αυτό που έχει περιγραφεί για το αυταρχικό στυλ, οι ηγέτες εμπλέκουν τις ομάδες τους και έχουν δημοκρατικές διαβουλεύσεις μαζί τους πριν λάβουν οποιεσδήποτε αποφάσεις. Το δημοκρατικό στιλ ηγεσίας μπορεί να εκτιμηθεί από τα μέλη της ομάδας, ειδικά αν είχαν συνηθίσει σε αυταρχικές αποφάσεις με τις οποίες διαφωνούσαν. Θα μπορούσε να υπάρχει ένα πρόβλημα με αυτό το στυλ ηγεσίας και αυτό είναι όταν παρουσιάζονται πάρα πολλές απόψεις χωρίς να υπάρχει σαφής τρόπος για να ληφθεί μια λογική τελική απόφαση.
3. Το τρίτο στυλ ηγεσίας του Lewin ονομάστηκε Laissez-Faire και αφορά τα μέλη της ομάδας τα οποία παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις και ταυτόχρονα αναλαμβάνουν την ευθύνη για το αποτέλεσμα αυτών. Η συμμετοχή του ηγέτη ελαχιστοποιείται. Αυτό το στυλ λειτουργεί καλύτερα, ενώ οι άνθρωποι έχουν κίνητρα και είναι σε θέση να λαμβάνουν τις δικές τους αποφάσεις και όταν δεν υπάρχει ανάγκη για κεντρικό συντονισμό.